Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010
Η ΟΜΑΔΑ «ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ» ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ Μ. ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
Τσίρκο και χορός πήγαν στον «Παράδεισο»
«Να μπορείς να αφήνεσαι στη ροή των πραγμάτων και την πορεία της ζωής. Αυτό είναι τελικά ο Παράδεισος». Η διαπίστωση έρχεται διά στόματος Χριστίνας Σουγιουλτζή, μιας εκ των χορογράφων της ομάδας «και όμως κινείται».
Η τυπική εικόνα που έχει επικρατήσει στο δυτικό κόσμο σχετικά με τον Παράδεισο δεν απουσιάζει ως εκδοχή από την παράσταση. Το ειδυλλιακό καταπράσινο λιβάδι με τα τρεχούμενα νερά, τα δέντρα, τα μήλα και το φίδι βρίσκονται εκεί. Οχι για πολύ. Η εικόνα γρήγορα ανατρέπεται, με την είσοδο ενός περφόρμερ που διαβάζει αποσπάσματα από τη «Θεία Κωμωδία». Από εκεί και πέρα επικρατεί η δαντική εκδοχή, σύμφωνα με την οποία ο Παράδεισος αποτελείται από εννέα ομόκεντρες σφαίρες-ουρανούς, που περιστρέφονται γύρω από την ακίνητη Γη. Και κάθε ανθρώπινη ψυχή κατοικεί στη σφαίρα που της αναλογεί.
Ο χορός αλλά και η ακροβασία -τα δύο δομικά και καλοδουλεμένα «υλικά» της ομάδας, η οποία φέρνουν αντίστοιχα η Χριστίνα Σουγιουλτζή και ο Καμίλο Μπεντανκόρ, τα δύο βασικά μέλη της-, η ζωντανή ηλεκτρονική μουσική (Κλέων Αντωνίου) αλλά και ο λόγος επιστρατεύονται για να αφηγηθούν με χιούμορ και ευαισθησία τη σχέση μας με τον Παράδεισο. Μια σχέση που όπως λένε «αρνούμαστε να αποδεχτούμε».
Διαρκής στροβιλισμός
Στην παράσταση, εννέα σώματα, τα οποία αρχικά ισορροπούν, οδηγούνται σε ένα διαρκή στροβιλισμό, ο οποίος τα ενώνει σε ένα κοινό σύμπαν και φέρνει τα πρόσωπα, τις δράσεις και τις σχέσεις τους σε μια διάταξη συνήχησης. Το αποτέλεσμα; «Μια εύθραυστη και δυναμική αταραξία, γεννημένη από ασταμάτητη ταραχή».
Αλλωστε στο κινητικό λεξιλόγιο της ομάδας που ίδρυσαν η Σουγιουλτζή και ο Μπεντανκόρ, όταν συναντήθηκαν το 2003 στον «Κρατήρα», έχουν εδώ και χρόνια αφομοιωθεί καθαρά χορευτικά και ακροβατικά ζητούμενα. «Ο χορός εμπεριέχει την τελετουργία και την έκσταση του χορευτή. Από την άλλη, το τσίρκο είναι μια πολύ πιο εξωστρεφής τέχνη. Ζητούμενό της είναι να δημιουργεί ένα ελκυστικό αποτέλεσμα, να αφορά και να συγκινεί το θεατή, πράγματα που δεν απασχολούν ιδιαίτερα το σύγχρονο χορό σήμερα», μας εξηγεί η Χριστίνα Σουγιουλτζή τον τρόπο δουλειάς τους. Πλάι στα χορευτικά και κινησιολογικά ζητήματα ήρθε να προστεθεί ακόμη ένα. Η δραματουργική ανάλυση της Μαρίας-Λουίζας Παπαδοπούλου, η οποία στη διάρκεια των προβών «υπήρξε η φωνή που μας επανέφερε διαρκώς τα ζητήματα του Δάντη, εμμένοντας στην αλήθεια και την ουσία του μεσαιωνικού αριστουργήματος».
Η παιδική γλύκα του Δάντη
«Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκίνησα να διαβάζω τη "Θεία Κωμωδία" είχα ήδη συμφωνήσει να καταπιαστούμε με αυτήν. Ισως, αν ήξερα τι έμελλε να αντιμετωπίσω, να μην το αποφάσιζα», μας εξομολογείται η Σουγιουλτζή. «Τελικά μου φαίνεται πολύ συγκινητικό όλο αυτό. Κρύβει πίσω του μια παιδική σχεδόν γλύκα, το ότι ένας άνθρωπος το 14ο αιώνα σκέφτηκε ένα ολόκληρο σύστημα για τον κόσμο, ώστε να τα τακτοποιήσει όλα στο μυαλό του και να νιώσει καλά», καταλήγει.
Η ομάδα σχεδιάζει για το μέλλον μια συνολική παράσταση, η οποία θα περιλαμβάνει ολόκληρη την τριλογία. «Είναι στιγμές που μας πιάνει πανικός», λέει η Χριστίνα Σουγιουλτζή σε σχέση με τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ένας χορογράφος σήμερα. «Από την άλλη, όμως, είναι πολύ απλή η δουλειά μας. Δεν υπάρχει τρόπος να μην γίνεται -ακόμα και μέσα στην κρίση».
info: Ερμηνεύουν: Γιώργος Αμέντας, Παυλίνα Ανδριοπούλου, Καμίλο Μπεντανκόρ, Βασίλης Δημάς, Χριστόφορος Μακατσώρης, Χρυσάνθη Μπαδέκα, Μαρία-Λουίζα Παπαδοπούλου, Χριστίνα Σουγιουλτζή.
9 - 12 Δεκεμβρίου, 9.30 μ.μ. Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, τηλ. 210-3418550). Είσοδος 12 και 18 ευρώ . *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου